Winter 2022/2023

Winter 2022/2023

Vanaf januari jaar ga ik wat veranderen aan deze website. Het natuurdagboek gaat gewoon verder maar ook komt er een pagina met interessante weetjes en een pagina met mooie natuurgedichten. Zo blijft ook gedurende winter, wanneer er nogal weinig meer te melden valt, de website wellicht het bezoeken waard. Daar er regelmatig reacties worden gestuurd via het mailadres, heb ik het gastenboek opgeheven. Dank voor alle geplaatste berichtjes!

23 januari 2023

In de polder hebben de vele zwanen het reuze naar hun zin op de overstroomde graslanden. Veilig kunnen ze nu onder water het gras eten waar ze anders voor op het land moeten gaan.

Een grote groep kolganzen zaten ver weg van de dijk. Steeds meer kolganzen blijven in ons land broeden, een groot deel trekt na de winter weer terug naar de Siberische broedgebieden. De vogels lijden onder verstoring, habitatafname en de intensivering van de landbouw. Twintig jaar geleden werd de jacht op de Kolgans (Anser albifrons) gesloten, tegenwoordig bepaalt de Provincie jaarlijks hoeveel er mogen worden afgeschoten.

In de polder lopen ook schapen. Heel grappig is dat ze soms terug blaten als je dat naar hen doet. Schapen zijn door hun dikke vacht uitstekend bestand tegen de winter, ook als het stevig vriest. Zolang ze maar kunnen beschikken over water.

Zilverreigers zie je steeds meer, zowel de grote als de kleine. Het zijn erg schuwe vogels, zodra je stopt om een plaatje te schieten lopen ze weg of gaan op de vleugels.

Langs een slootje groeide in een boom een prachtige bos Maretak, soms beter bekend onder de Engelse naam Misletoe. Tegenwoordig groeit die niet alleen meer in het zuiden van het land. Je kunt proberen de bessen in het najaar uit te smeren over de takken van een boom maar het duurt jaren eer ze ontkiemen en uitgroeien tot een plant. Maretak is een halfparasiet, hij kan niet op eigen benen staan maar heeft altijd een boom nodig om zich op te ontwikkelen.

22 januari 2023

Elke dag is het weer afwachten wat het weer gaat doen. Vandaag weer een super grauwe dag in tegenstelling tot gisteren toen af en toe de zon een poging deed door de wolken te breken. Een uitgelezen dag om eens langs de IJssel te rijden en het hoge water te aanschouwen. Dat was alweer aan het zakken.

Vanaf de dijk naar Bronckhorst was het een fraai tafereel, helemaal met die wisselende wolkenluchten.

Nederland is altijd beroemd geweest om zijn luchten, dat kun je terugzien op de schilderijen van de oude Hollandse meesters, maar nog altijd is die fascinatie aanwezig.

Dit blijft de toekomst: een immense vracht water in de winter en extreme droge perioden in de zomer, zo voorspellen de weerkundigen. Zal ook het voorjaar weer zo droog worden als de laatste jaren? Dat is niet leuk voor tuinliefhebbers en volstuinierders!

19 januari 2023

Na de zachte weken van de afgelopen tijd is het weer even wennen aan het zien van wit berijpte velden, zoals gisteren, en vanmorgen de eerste sneeuw in de tuin. Toen ik 's avonds naar een natuurdocumentaire over Afrika zat te kijken, ging het daarin over ijskikkers. Die zwemmen onder het ijs op zoek naar voedsel en voeden zich vooral met kleine krabben. Ik had er nog nooit over gehoord, hoe fascinerend is toch de natuur!

De Struikkamperfoelie (Lonicera fragrantissima) staat momenteel in bloei maar de bloemen bereiken er niet veel mee. In de herfst zouden ze rode bessen moeten hebben maar die verschenen tot nu toe nooit aan de struik. Oost-China is de herkomst van de struik. Hij heeft nog enkele groene bladeren, de rest is er gedurende de laatste dagen afgevallen.

De bloei duurt van januari tot maart, soms bloeit hij ook wat later en dan geurt hij heerlijk, wat nu niet het geval is. Wat later in het jaar trekt als het weer meezit, de zoete geur hommels aan die de bloemen bevruchten. De foto is van februari 2019.

16 januari 2023

Na nu al bestempeld te zijn als de natste januari in 75 jaar, doet de winter eindelijk waarvoor hij bedoeld is: rust in de natuur voor bomen en planten zodat die hun natuurlijke cyclus kunnen volgen. Het gaat kouder worden en het uitlopen van sommige planten en bomen wordt een halt toegeroepen. Dit laatste viel volgens mijn eigen waarnemingen trouwens nogal mee maar ik heb me wel verbaasd over de meldingen op de Fenolijn van Vroege Vogels waar mensen waarnemingen deden van zingende lijsters, boomklevers en merels, krokussen, het eerste speenkruid enzovoort.

De enige vogel die ikzelf op wat helderder dagen luid de voorjaarsroep (Miepie, Miepie) hoorde uitzenden was de Koolmees. Voor de rest was het vooral stilte in mijn bosrijke omgeving. Geen wonder met al die regen en druipende bomen.

In de buurt zag ik vorige week een Toverhazelaar in volle bloei, een prachtig gezicht en ook bijzonder zo vroeg in het jaar. Het fraaie tafereel zal van korte duur blijken als de nachtvorst weer een eind zal maken aan de bloemenpracht.

Zowaar in de tuin een paar inktzwammetjes.

11 januari 2023

Nu het weer aldoor zo mild blijft, zijn er opvallend weinig vogels in de tuin. Mussen zoals altijd genoeg, verder af en toe een merel, een heggenmusje, roodborst en wat mezen. Qua soorten is het dus matig. Vaste gasten zijn dit keer een paartje houtduiven en een paartje Turkse tortels maar ook die zijn er niet in de hoeveelheid van vroeger. Duiven op de Veluwe vielen door de jaren heen vaak ten prooi aan de Havik maar zelfs die heb ik dit voorjaar voor het eerst sinds jaren niet gehoord. Vooral tijdens het uitvliegen van de jongen waren ze altijd luidruchtig aanwezig. Ze hebben waarschijnlijk niet eens meer gebroed in de omgeving.

De Groenlingen mis ik ook, niet alleen de vogels zelf maar ook de zang. Van deze vogel is bekend dat hij niet niet zo goed meer deed vanwege de ziekte het Geel.

Het Sijsje is het talrijkst op de Veluwe vanwege de naaldbossen daar. In sommige jaren is er een invasie, maar tijdens de trek die van eind september tot half november optreedt zien we ze doorgaans het meest. De meeste sijsjes komen dan zuidwaarts vanuit Noord- en Oost-Europa; een vaste broedpopulatie lijkt er in ons land niet te zijn. Vorige winter en die daarvoor hebben we ze op onze voerplanken helaas niet meer gezien.

Keep (Fringilla montifringilla), helaas een afnemende soort. Het zijn wintergasten, ze broeden niet in ons land. Afhankelijk van de weersituatie in de noordelijke gebieden en/of de hoeveelheid beukennoten, overwinteren ze in onze bossen. Ze zijn vaak te zien in het gezelschap van vinken. De Keep is in ons land een Rode Lijstsoort.

De prachtige Goudvink (Pyrrhula pyrrhula) was tot 3 jaar geleden elke winter vaste gast. Ik hoorde ze al eerder dan ik ze zag. Op Waarneming zag ik dat er tussen 21 december en 10 januari slechts 2 meldingen waren. Of je daaruit mag concluderen dat het niet goed gaat met deze vogel kan ik niet zeggen. De stand tot een paar jaar geleden was gunstig. Daar ik dicht bij het bos woon, vind ik het vreemd dat ik ze niet meer zie na al die jaren dat ze er waren in de winter. Maar aan de andere kant: het aantal vogels in Nederland en elders gaat schrikbarend achteruit. Toch hoop ik dat ik er weer meer zal zien in de loop van de winter want ik mis echt dat gevarieerde vogelspektakel. De foto maakte ik in de winter van 2018

6 januari 2023

Je kunt geen krant opslaan of het gaat over de te hoge temperaturen en hoe slecht die zijn voor de natuur. Voorbeelden daarvan: hazelaars die al bloeien, sneeuwklokjes die al te zien zijn, uitlopende planten, fruitbomen met bloesem enzovoort. Ik ben er maar eens op uitgegaan om te zien of dat werkelijk allemaal zo is, of dat het gaat om uitzonderingen. Mijn volkstuin en alle tuinen daar omheen zien er uit als een weiland in de verte; alle grond is bedekt met het groen van onkruid dat er welig tiert dankzij de vele regen. Maar niets bloeit er behalve minuscule bloempjes aan Dovenetel. Zowel in roze als in wit.

In de grasranden langs de straat in het dorp staat hier en daar een enkel Madeliefje maar dat is niet bijzonder. Dit plantje bloeit het hele jaar door zolang het niet hard vriest. Het is een oersterke soort die goed tegen de kou kan, zelfs een paar graden vorst vormen geen probleem aangezien de plant over een vorm van antivries beschikt die het behoed voor doodgaan.

In onze tuin steken overal groene sprietjes boven de grond van de vele bolletjes die ik geplant heb. De sneeuwklokjes geven al witte kelkjes te zien maar die zullen voorlopig echt niet open gaan. Elk jaar is dat hetzelfde. E zijn ontzettend veel soorten sneeuwklokjes die alle hun eigen bloeitijd hebben. Er is een enorme markt voor al die kruisingen.

In de primula's zit hier en daar een bloempje, vorig jaar stond er tot mijn verbazing bijna het hele winterseizoen een grote pol in bloei. Toen beleefden we ook een zachte winter.

Van alle struiken die ik onderweg zag, was dit het enige uitkomende knopje aan een tak van de Sierkwee.

Dat het Stinkend nieskruid nu bloeit is normaal. Het is een plant die juist in de winter nog wat fleur aan de tuin geeft, samen met de Winterjasmijn.

Wat inderdaad veel te vroeg aan het uitlopen was, is de Akelei. Als het kouder wordt en gaat vriezen, legt hij het loodje.

Deze foto van het bloeiende Duizendblad maakte ik in.... 2014 op 3 januari. Het enige verschil dat het toen om een heel zacht najaar ging en dat wij nu al een behoorlijk koude week hadden met zelfs strenge vorst, en dat die gevolgd werd door het huidige zachte weer. De natuur is dus onvoorspelbaar en dit huidige weer lijkt inderdaad te reageren als een te vroege lente. Al moet nog blijken in hoeverre dat zich zal doorzetten.

4 januari 2023

De Hazelaar bloeit volop en er is veel te doen over het lenteachtige weer op dit moment van de winter. Maar het is echt niet bijzonder, op de nieuwe pagina Weetjes heb ik het toegelicht. Maar wat zijn het natte, droefgeestige dagen....

1 januari 2023

Mijn nieuwjaarswensen wensen gaan naar het dappere Oekraïense volk dat op onvoorstelbare, meedogenloze wijze bruut wordt geterroriseerd. Wat een pijn en verdriet moeten die mensen verduren door al die vernietiging, zoveel verlies van huis en haard, niet meer te tellen gezinnen die hun zoon, man en vader nooit meer zullen terugzien! Door het tribunaal van Neurenberg werd na de Tweede Wereldoorlog vastgelegd: To initiate a war of agression is a supreme international crime. Het tribunaal werd geleid door de VS, Engeland, Frankrijk en.... de Sovjet Unie.

29 december 2022

Gisteravond sprong er opeens een heel kleine beestje met een kenmerkende lichaamsvorm op een stuk papier dat voor me lag. Het was al laat dus kon ik hem niet even mee naar buiten nemen om hem beter te kunnen fotograferen. Waar hij vandaan kwam weet ik niet. Soms vind je in een huis op de gekste plaatsen een insect. Deze behoort tot de Idiocerus herrichii, een familie van voornamelijk kleinere cicaden die meestal fraai en uitbundig getekend zijn. Het insect overwintert als imago. de larven en volwassen insecten leven op bladeren van de wilg maar die gebondenheid aan de boomsoort speelt vooral in de tijd van de voortplanting en het larvestadium. Buiten die periode gaan ze zwerven en zoeken allerlei groenblijvende planten op. In het vroege voorjaar zoeken ze weer hun waardbomen op. Het zijn uitstekende vliegers die bij dit zachte weer nogal eens te vinden zijn.

18 december 2022

Hoewel de winter vandaag pas begint, voelt het alsof we al een stuk achter de rug hebben met die koude dagen en strenge nachtvorsten plus een heleboel prachtige rijp die dag na dag aangroeide. Gelukkig heeft het luchtpompje in de vijver weer zijn werk gedaan en bleven de vogels toegang houden tot water. Nu maar afwachten wat de winter ons nog gaat brengen!

Met mijn lievelingsvogeltje wens ik jullie een mooi en vredig kerstfeest.